MAKSİMUM

Gün doğdu kıt kanaat,
Ağlarsan çiğnenir kural
Bir şarkı bestesi olur gözlerin
İlhamı getirmez peri, bulur elleriyle kalbini.
rasyonel tartışmalar komşunun kapısında duyulan
Elit bir kesim şehri savuran
Ders verir çocukların gözlerinden bakan hayat.
Gece kalp duvarima çarpar sesinin ılık tonu
Ölüm ki doldurur boşluğu.
Realist yönlerini bastırıyor insan
Öyle ki:
Kaldığı yerden devam etmiyor manzara
Nerde bütünlük, nerde o eski neşemiz
Nerede ertelendik, objektif baksana.
Tamirsiz ve tanıksız uzunca bir yol
Ufak tefek ve acılı bir yolcu
Görmeden özleriz,
Cahilken severiz
Bir insan kalbine sığarken bile maksimum benciliz.