KARMA

*lahana turşusunu pek sevmem ama kitaplığımı düzeltirken canım çekti. sabahın erken saatleri serzenişli uyanışım ve tavana bugünde mi ölmedik bakışım? notları rutin tutuşum sağa sola çarpık yürüyüşüm? ayna da kendime aptal gülümseyişim.
*nasıl derler yaşamak; güzü geçirmek gibi bir ölüme şahit olmak, bir dostu kaybetmek bir sevgili arkasından ağlamak gibi.işte nasıl derlerse desinler bizene bizi bunların hiçbiri eskitmedi yeniledi bizi her sabah gelen o mis gibi ekmek kokusu paylaştığımız bir dilim lokma yeniden diriltti. bir davaya tutunuş bir çabalayış bir yutkunuş ; kenetledi.
*hayatımın en güzel aşaması hizmet edip, insanların dertleriyle kendimi yoğurduğum aşamadır bu herşeydir. öbür türlüsü kendi dertlerinde zayıflamak ve ruhun kemirilmesi gibi birşey. patates kızartmasını sevdiğim kadar seviyorum tebessüme sebep olmayı, tebessüm etmeye yeni yeni alışsam da beni alıştıran da onlar ya!
*bir başlangıca yanaşmak, bir kulaç atmak filmlerdeki gibi değil hayatla bağlantılı olup aynı hatta kalmak. bizim evin altında baz istasyonu yok o yüzden ara sıra hayat daha güzel oluyor. nasıl uzak kaldık birbirimizden aklım almıyor almaz akıl noksandır , efendim öyle diyor. benliğini sorgulama benliğinle bir ol canım problem çözülüyor.
*insan sevdiklerine zayıf olmak zorundadır! yoksa sevdiği olmasının bir anlamı olmaz. kanun bu asla şaşmaz. yolları karıştırıp değiştirip sana çıkarıyorum bi hülyası var bu sevginin bununla yaşıyorum.