EVİMİZDEYİZ

İçinde hapsolduğun bir ayna
Sana yaşamak istediğini yansıtır
Biraz yön ver hayatına atılayım
Ha düz ha kavisli bir çizgi çizeyim
Yada en olası ihtimal gideyim!
Bir bavul ve yığınla eşya
Bana bir kelime bağışla.
Blöf yapma, incelik göster
İnan gerçek ardından sürüklenir
İnan bir şişe şarap su gibi tüketilir.

Kapıyı çalmadan girer genelde, gireceksin
Eğer gerçekliğiyle sevmişsem
Gerçekliği mi yok edeceksin?
Oysa neleri kıyaslamış nelere kıymıştık
Çekip alma içinden merhameti
Bilinçli acı çekersin.
Ki biz kapatacaktık tüm şehrin kapılarını
Köprülerde sabahlayacaktı hasret ile yananlar
Bir adı olacaktı, ama aşk değil
Tutku değil, kavuşmak değil
Acılarınız Nasıl da parlak ve temiz
İsyan içimizi yemiş.

Bir ucûbe yanaşacak dibine kadar
Ve nefesinden irkileceksin
Durup bin defa aralıksız ah çekeceksin
Bu evden gittiysek,
Şehir evimizdir artık.
Düşün ki;
iki uçlu yabancıyız
Uzaklar ağlatacak kadar gülünç
Fırın gibi yanar da için
Mesafelerden kurtulamazsın
ACI iliklerine işler
Aptallığını bağışlayamazsın
Şehir bizim evimiz
Hoşgeldin evimizdeyiz!
Koyusiyahlı