BİR ŞAFAK VAKTİ

Gün gelecek;
dünya ayaklarının altında ufalanacak
Ne anlatacak hikaye kalacak elimizde
Ne bir damla gözyaşı
Şiir olacak annemin yalvarışı
Durdurup indireceğiz yerinde kalanları
En baştan şekillendireceğiz paslanmış kalbimizi
Sahi bir yıldız kayıyor, tut ellerimi
Çelik namlunun sesi yormayacak

Sular taşacak ama bizi boğmayacak
Okuduğumuz kitap neydi?
Kulağıma adını şairler verdi
Dostlarım sıktı ipimi, dostlarım ipimi gerdi
Sahil kasabasina vurdu zihnimin odaları
Bir kasırga savurdu geri kalanları
Ayaklarım toprağı sardı
Gözlerim maviyi öptü
Ahengi değişti kalan renklerin
Büyücüler yalanı çözdü
Cadılar zamanından yansıdı tozlu gerçek
Develerin sırrını efendileri gömecek

Bir şafak vakti tüm acıları sökecek içim, içim dünyayı yenecek
Gitme denilmeyecek lavinyaya
Bülbül altin kafeste ötecek
Hissediyorum bahar gelmeden
Soframa ellerin gelecek./koyusiyahli