21 Aralık 2017 Perşembe
2
Global dünyada duruşumuz ölümsel
Bilmediğiniz cümleleri kurmak sizi yormuyor mu?
Hani eskiyi seviyor eskiyi özlüyordunuz?
Son model arabalar ilginizi çekmiyordu
Günlerinizin güze dönüşmesini iple çekiyordunuz.
Yargısız infaz
Insafsız insan
Tutarsız sevgi
Kalabalıklaştıkça kalıplaşan yüzler
Sonra birden kalkar yerinden, Kızkulesine yada galataya bakarken.
Gider gider vs vs der 140 karaktere olayları kısaca sığdırır
Sadakate modernizmi alet eder
Birgün gelir kravat boğazını daraltır
İnsan bu çağda yalnızlaşır.
Boğulurken an meselesidir atılan ipe tutunmak, kader bu ya ip çoğu kez boynuna dolanır.
Demem o ki: ölüm çelme gibi her an ayağımıza takılır.
Ne o şiirler, ne o şarkılar,acıklı filmler, patlamış mısırlar ,insan kendi arayışını bulmak için didinir didindikçe hırpalanır.
Kalplerimiz kaç yüzyıldır dostluğa, sevgiye, vefaya kepenk çekti acaba?
Hesaplamaya üşenirken, tıkanır.
Klavyeyle ordan oraya tıklanır.
Kafein gibi kafası güzel kahvesini içtiği bardak, kırılmasa haftalarca orda kalır.
Huzuru “old boy/the last Waltz” ın iniş çıkışlarında aramaya başlar, bi zaman sonra meşgul çalar.
İnsandan her dakika hüzün yağar.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder