HER ŞEYLİ BİR YAZI

Hani bazı anlar olur içinizdeki şeyleri kusmak için uygun bir an ararsınız yada bağırır çağırırsınız ben bunları yaptım genelde de yapıyorum ama yazmak kadar iyi geldiğini söyleyemem. Uzun süredir böyle bir yazı yazmayı düşünüyordum ama meğersem kaba son damlanın damlamasını beklemişim. O damla da bu sabah psikolojik olarak beni sarsan bir rüyayla taşırınca, geri duramadım, yazdım.
Anlatınca anlarlar belki ama anlatacak kimse yok. Bu yüzden tavanla bakışmaktan sıkıldım. İnsanların genel olarak derdi var zaten dertsiz insanlar neredeyse oraya gitmek istiyorum. Herkes herkese bit kadar olan, üzerine dünyaları yıkan sorunlarından bahsediyor. Dinleyince evet sıkıntılı bu insan diyorsunuz ama çözüm üretseniz dahi o insan öyle kalmayi tercih ediyor sanırım yapacak pek bişey yok. Her neyse sizi dinleyenlere biraz da kendilerini anlatma fırsatı vermeye ne dersiniz? Çünkü mumin başkalarının dertleriyle dertlenip kendi dertlerini unutandır. çok dertli bir cümle oldu ama umarım derdimi anlamışsınızdır.
Bu benim yatılı hayatta 7nci yılım omuzlarımda yük olan şeyleri lütuf olarak görmeye çalışıyorum sanırım bu yüzden hep iyi daima güler yüzlüyüm yada şöyle; çevremdeki insanlar etkilenmesin diye suratımı asmamaya gayret ediyorum bunun farkında olmaları için, onlar suratını astığında bunu onlara söylüyorum maalesef insanlara bişeyleri söylemeden farketmeleri günden güne zorlaşıyor Dişe diş, kana kan.
İnanın birileriyle anlaşmak için onu anlamanız çokta gerekli degil anlayışlı olunca herşey çözülüyor.
Gerçi bence yani bana sorarsanız ben kimsem tabi :) beraber bulunduğunuz insanlar sizi pek iyi tanımıyor çünkü bi zaman sonra alışkanlık oluyor. Mesela onların yaptığı şeyler çok normalken benim yaptıklarım ve istediklerim onlara anormal geliyor fakat beni böyle biliyorlar şükür insandan insana fark var.
Mesela tam anlamıyla kimsenin anlamasını beklemiyorum ama yeri geldiğinde kendimi anlatmak istiyorum öyle zamanlar oluyor ki içim, sizin şu dünya dediginiz yere sığmıyor…


Bir diğer konuya gelirsek sosyal medyanın dolduruşuna çok fazla geliyoruz şuana kadar cevremde sosyal medya kullanmayan çok az insan biliyorum ha merak etmeyin bizden çokta farklı değiller. twitterı 2011den beri instagramı ise 2 yıl kadar bi zamandır kullanıyorum. evet şunu es gecemem bana faydalı oldukları kadar zararlı da oldular ki artık eskisi kadar ilgi alaka yada alışkanlık duymuyorum bu durumdan fazlasıyla memnunum neden mi şöyle ki;
Ilk zamanlarda benim hayatım sadece orası gibi orda yatar orda kalkardım her konu hakkinda bir tweet her olaya bir yorum. üstelik ordaki insanları tanımıyor olmama rağmen tüm gün onlarla beraberdim fikirlerini ve orda gösterdikleri karakterlerini çok iyi tanıyordum çok eski takiplestiklerimi düğünüme çağırmasam ayıp olacakmış gibi hissediyorum.
Her konuda fikri olabilir bi insanın, her doğru her yerde söylenmez kaidesi gereği bu sonraları bana abuk gelmeye başladı zaten. Bu işten kazancım ise başkalarının fikirlerine saygı duymak oldu çokta güzel oldu.
Bir diğer husus özenme ve olmadığı gibi görünme yada sadece çıkar ilişkisine dayalı ilişkiler. Çok uzak değil bundan bi kaç yıl önce telefon numaramız o elden ele geçmesin diye bi yerlerimizi yırtardık görünen o ki o yerler yırtılmış öyle kalmış bir dikiş atmaktan da aciziz neyse burayı geçelim. Herkes herkesi tanıyor tamam şöyle diyelim bazı güzel insanlar tanırsınız ama bu bazısıdır hepsi değil şahsen herkesle samimi olan bir insanın samimiyetinden şüphe edilir. Birbirini taklit eden insanlara bakın, bi zaman sonra kimlik bunalımı yaşıyor. Bu cok normal kendileri kaşınıyor sosyal medya bir ego tatmin merkezinden başka birşey değil artık. Takipçi sayısıyla bi yerleri kalkanları rica ediyorum eteklerinden tutup indirelim. En basitinden ben cevremde bile buna şahit oldukça yok artık diyorum. Kimse orda olduğu gibi olamaz en azından tamamen olamaz herşeyini yazan insanlara bakın mesela onlar sır tutumaz. Oralarda kurulan ilişkiler tamamen takipçi sayısına bağlı yani yolda selam vermeyeceğiniz insanlar orda bişilerin bişileriler. Kendim adına söylüyorum benim için takipçi sayısından önce kalitesi geliyor.
tanımadığınız insanlara sırf takipçi sayısından, sizi takip etmediği için, yada vıcık vıcık olmadığı için gıcık salak deme hakkını size kim veriyor? Veren yetkiliyle konuşmak istiyorum. Bu mecralarda fazla muhafazakâr olanları samimi bulmuyorum çünkü kıymetli şeyler öyle her nanenin paylaşıldığı yerlere düşmez. Dini bir düşünce , görüş, tarikat usule tabiysen bunu anlatacağın yerler oralar değildir zaten aşırı muhafazakâr olanın o mecrada pek işi yoktur. Velev ki insanlar duysun istersin ama bunun da bir üslubu var, bilmelisin.
Ben ordan güzel insanlar tanıdım hatta uğraştığımız şeyler aynı olduğu için daha iyi anlaştık iş ne zaman çıkar alışverişine dönüyor olsa o nokta da bıraktım bırakmayınca sıkıntı. Ordaki insanlar gözlerinizde büyüteceginiz tarzda değil buna inanın. görünüşleri bile sizin düşündüğünüzden çok uzak. Diyorum ki Allahtan orda yazılan herşeye kulak verip de kişi yada grupları değerlendirmemişim. bi topluluk ismi kullanacağım mazur görün mesela paralel yapı dediğimiz ablalar abilerin bi ara çok lafı döndü hala dönüyor iyi ki diyorum bu insanları sosyal medyaya göre değerlendirmedim çünkü çoğu insan bi topluluk için kötü diyorsa bide sizin oraya bakmanız lazım onların hepsi öyle değil olanlar da gözü açık olunca zaten yön değiştiriyor. Herkes sizin düşündüğünüz gibi düşünmek zorunda değil, saygı duyun kafi. Kavgayla dövüşle insan kazanılmıyor. Bu insanlar ben Müslümanım diyor samimi olanlara inanın grup ve görüşleri sosyal medyaya göre değerlendirmeyin. Her yerden anlaşacağınız insan olsun ama herseyi anlatacağınız insanlar bir köşe de dursun. En önemlisi size saygı duysun. Kulak dolma bilgiyle hacı hoca olunmaz orda ki görüşlerine önem verdiğiniz insanları bi nebze de olsa tanıyın. Kimse orada sizin ne yediğinizin ne içtiğinizin kimlerle gezdiginizin meraklısı değil. Yediginiz içtiğiniz sizin olsun illa birileriyle paylaşacaksanız bunlar yoksullar fakirler olsun. Sanırım biraz rahatladım bide yoruldum hehe :) devamını bi ara yine yazarım sağlıcakla kalın selâmün aleyküm…