tanışmamız.

bu yazıda samimiyetsizlik ve gösteriş bulanlar son satıra gelmeden sekmeyi kapatsın. çünkü bir şeyin abartılmasını hiç sevmedim, abartılmaması gereken kimselerin göklere çıkarılmasını da haz etmedim. ben bunları tek bir duruştan öğrendim. Kültürlü ,hanımefendi ve daima islam için yaşayıp onun için asla taviz vermemeyi bu insandan öğrendim.
 bende herkes gibi sıradan bir insanım benim tek ayrıcalığım Osman Nuri Topbaş Hocaefendiyi tanımakla sona erdi. hudai vakfıyla ilk 2008 de tanıştım ve çok şükür 10 yıldır bu vakıfın çalışanıyım. hizmetçisiyim vakıf vesilesiyle Allah yolunun hizmet edeni olmak için çabalıyorum. hocamız bana ismimi sorup (ismimin manası Allaha adanmış demek) ''kızım isminle müsemma bir ömrün olsun '' dediğinden beri belki de o dua yüzü suyu hürmetine ki ben öyle hissediyorum.. bu kapıdayız. pilim mi bitiyor, örneğime bakıyorum. gürpınar ve Hudaide ihtisas okuyup 2 yıl ankara 2 yıl adapazarı şuan da da şehbalde görevliyim alanlarım; fıkıh,akaid,tasavvuf. Hayatta ki en büyük şansım vakıfla tanışmak. hocamızın yüzlerce kez duasını almak, ama bu bir Allah dostunun duası olduğundan ötürü özellikle nasipliyim.
Hocamız peygamber aşığı bir kimse hem evinde (köşk) gittiğimizde yaşantısında gördüklerim hem talebelik ve hocalıkta gözlemlediklerim hep ona özendirdi beni. bununla ilgili bir hadiseyi sizlerle paylaşmak istiyorum;

Osman efendimiz kendisi hizmet gönüllüsü, Hizmetle yorulup hizmetle dinlenen bir hak dostudur gönlü ve yaşantısı sadece Allah rızasını kapsayan bir kimsedir.
kendisinden kısaca bahsedemem bu benim için utanç verici bir hareket olur
ki ben ne kadar anlatsam da yetmez ama derya içinde bir damla su isem hakkım var az da olsa konuşmaya.
adamın biri yaşayan Allah dostları ve onların yaşantılarına dair bir arastırma yapıyor ve osman efendimizin adını duyunca onunla da tanışma şerefine nail oluyor ne mutlu ki beraber umreye gidiyorlar.
tabi adamın amacı hocamız ve yaşantı şekli ya aklı sıra hocamızı gözlüyor bakıyor ki o da tüm Allah dostları gibi zikir ibadet ve kuranla meşgul neyse bu hal devam ediyor ve medineye geçiyorlar adam dayanamayıp bir gece hocamızın odasında kalmak için ısrar ediyor hocamız bak evladım olmaz dese de adam ısrar neticesinde kalıyor ve hocamız gece saat 2 gibi mescid-i nebeviye geçiyor.
tabi adam hocamızın yatağında yatacak yatağı bir açıyor ki ne görsün döşek sadece kuru bir tahta.
ertesi gün hocamızla karşılaşınca her tarafı tutulmuş bir şekilde;'' ama efendim diyor..'' hocamız evladım rahat uyudun mu diye tebessüm ediyor adam efendim neden diye sorabilir miyim deyince;
bunun üzerine hocamız;'' evladım o kutlu nebi ki hasır üzerinde yatmış o hasırın mübarek yüzünde izi çıkmış ben nasıl olur da onun yurdunda rahat yatakta rahat uyurum''diyor
adam bunun üzerine hocamızın eline yapışıp ağlamaya başlamış... kısaca ben çok özelim onu tanıdığım için. hayatta ne zaman dizlerim titremeye başlarsa onun peygamber muhabbetine bakmak yetiyor.

bazı insanların bir bakışı bile sizi yola getirmeye yeter işte hocamızın tek bir sözü dahi tüm amalarımı kesiyor. Ben abartıyı sevmem dediğim gibi yok şöyle böyle ay benim vakfım,hocam diye hele ki sosyal medya da, süslü laflarla öne atılmaktan,reklam yapmaktan tiksinirim. Ama ben isterim bu güzel insanı herkes tanısın nasiplensin. Sadece yaşantısını ,peygamber sevgisini görsün yeter bu yüreklere.

kendim tüm hasassiyetlerimi büyüğüme borçluyum, tesettürüm,kuran sünnet anlayışım çünkü insanlar daima karakter ve şahsiyete hayrandır. Üzerimdeki o hırçınlığımı atışım hepsini osman efendimize borçluyum. etkisi büyük çünkü asla yaşamadığını tavsiye etmedi hep ne yaşadıysa söyledi oda bizlere etki etti.

insanlara güleryüzlü olmayı, gönülün kilidini açmayı ben bu güzel insandan gördüm. Taraf olamamayı takım tutar gibi bölünmemeyi, ümmet olmayı en önemlisi tebessüm edip alttan almayı bu ortamlarda buldum o kadar isterim ki her insan benim hocalarımı tanısın,nasiplensin. ben değiştim ya herkes değişebilir.. değişsin.

ilk olarak inadımı yendim onlar bana bunu öğretti. Çok mantıkla ,akılla bir yere varmamayı öğrendim. gönül işinin sualini akılda çözmedim bıraktım böyle böyle yeşerdim. sorgulayarak kendimi yıprattığım kadar kimseyi yıpratmadım. tüm sorularıma kuran ve sünnet çizgisinde en önemlisi dengeyi tutturmuş bir insandan görerek cevap buldum. İlk günden beri gördüğüm şudur; gönlünün uzandığı yere elini uzatması.. bu zordur. ve mutevazi ,kimseyi kınamak ayıplamak yok, kuran sünnet var derse var, yok derse yok.

ben nasiplendim sizde nasiplenin. Ben defalarca duasını aldım, ki dünya cennetim olan evliliğe büyüğümün duası, tavsiyesi ve ''kızım hizmeti bırakmak yok'' demesiyle girdim. ben nasipliyim sizde nasiplenin. Hizmet bizi bırakmasın benim ömrümün fuzuli kısmını hocamıza bağışlasın... selamun aleykum..

''İnce ruhlu zarif kızlarım sizlere duam hak dostlarının sıfatlarıyla müzeyyen olmanızdır.Lisanlarınızdaki halavet yani tatlılık ile Ahlakınızdaki letafet ile Simalarınızdaki beşaret ve tebessüm ile Edalarınızdaki incelik ve zerafet ile Halıkın Nazarı ile mahlukata şefkat ile bakış tarzı ile Hatice validemizin Fatıma validemizin Aişe validemizin Gönül dünyalarından hisseler almanız iki cihan sadeti duam ile Babanız Abdi aciz osman nuri topbaş''